رفع احتقان در طول هفته عمل بینی قبل از عمل
همه ۳۱ بیمار قبل و بعد از رفع احتقان در طول هفته قبل از عمل و سپس طی یک ویزیت بعدی ۶ تا ۹ ماه بعد عمل بینی تحت رینومتری آکوستیک قرار گرفتند. ما از یک حلق‌سنج بازتابی صوتی (Eccovision؛ Hood Laboratories) استفاده کردیم. یک تکنسین مجرب تمام اندازه گیری های رینومتری آکوستیک را انجام داد. اندازه گیری ها برای اطمینان از دقت تکرار شد. مقادیر اندازه‌گیری شده قبل و بعد از عمل شامل MCA (بر حسب سانتی‌متر مربع) و فاصله MCA از آستانه بینی (بر حسب سانتی‌متر) بود. حجم حفره بینی (بر حسب میلی لیتر) و مقاومت بینی (بر حسب سانتی متر آب بر لیتر در دقیقه) با محاسبه فارنگومتر به دست آمد. برای اهداف تجزیه و تحلیل، نتایج منعکس کننده مقادیر پس از رفع احتقان برای نفی اثرات احتقان ناشی از عوامل مختلف، از جمله چرخه بینی،۷
در طول ویزیت های قبل و بعد از عمل، ۲۳ بیمار از ۳۱ بیمار تحت یک تجزیه و تحلیل ذهنی گسترده از باز بودن بینی با مانورهای کوتل اصلاح شده برای تجزیه و تحلیل دریچه های داخلی و خارجی بینی قرار گرفتند. برای هر مانور، بیماران امتیازی را در مقیاس ۱ (کاملاً مسدود شده) تا ۱۰ (نفس کشیدن عالی و بدون مانع) گزارش کردند.
هنگامی که گروه ها با روش های خاص به زیر مجموعه ها طبقه بندی شدند، نتایج مشابهی به دست آمد. در ۱۴ بیمار که گرافت دو طرفه باتن جراحی بینی دریافت کردند، تغییر مشابهی در فاصله MCA از قدامی رخ داد، اما این تغییر تنها در سمت چپ، با یک شیفت قدامی ۰٫۲۳ سانتی متری ( P = 0.01) قابل توجه بود ( جدول ۳ ). تغییرات قابل توجهی در مقاومت (۳۰٪ کاهش) و حجم (۲۹٪ افزایش) نیز در سمت راست رخ داد. یک بار دیگر، تغییر در مقدار MCA معنی دار نشد.
